De oudste bekende inwoners kwamen aan in het gebied dat nu Edmonton rond de 3000 v.Chr. is en misschien al 12.000 v.Chr. toen een ijsvrije corridor opende toen de laatste ijzige periode eindigde en hout, water en wilde dieren in de regio beschikbaar werden.

De laatste van vijf Fort Edmontons werd gebouwd in 1830. Het was de derde die gebouwd werd binnen de huidige dag Edmonton.

In 1754 was Anthony Henday, een ontdekkingsreiziger voor de Bay Company van Hudson (HBC), wellicht de eerste Europeaan die het Edmonton-gebied betreedt. Zijn expedities in de Canadese Prairies waren voornamelijk bedoeld om contact op te nemen met de inheemse bevolking om de bonthandel te vestigen, aangezien de wedstrijd hevig was tussen de Hudson's Bay Company en de North West Company.

In 1795 werd Fort Edmonton op de noordoever van de rivier opgericht als belangrijke handelspost voor de firma Hudson, vlakbij de monding van de Sturgeon River in de buurt van de huidige Fort Saskatchewan. Fort Edmonton, ook wel Edmonton House genoemd, werd gebouwd in het "musket shot-bereik" van de concurrent NWC (North West Company) Fort Augustus. De naam van het fort werd gekozen door William Tomison, die de leiding had over de bouw ervan, voor Edmonton, Middlesex, Engeland, de thuisstad van de familie van het meer - van wie er tussen 1696 en 1807 minstens vijf invloedrijke leden van de HBC waren. Hoewel beide forten aanvankelijk succesvol waren, dwong de terugloop van de bever- en brandhoutvoorraad zowel HBC als NWC om hun fort stroomopwaarts te verplaatsen.

Tegen 1813, na een aantal veranderingen in de locatie, werd Fort Edmonton opgericht in het gebied van wat nu Rossdale is, vanaf het begin van Edmonton als permanent bevolkingscentrum. Het fort lag aan de grens van het gebied dat werd betwist door de landen van Blackfoot en Cree. Bovendien snijdt het fort het gebied door dat gepatrigeerd wordt door de Blackfoot Confederacy to the South, en de Cree, Dene en Nakoda naties aan het Noorden. Nadat de North West Company fuseerde met de Hudson Bay Company, werd Fort Augustus gesloten ten gunste van Fort Edmonton.

In 1876 werd in het kader van de genummerde Verdragen van Canada het zesde verdrag, dat nu Edmonton is, ondertekend door de inheemse volkeren in Canada (of de Eerste Naties) en koningin Victoria als koningin van Canada. De overeenkomst omvat de Plains and Woods Cree, Assiniboine en andere bandregeringen van de Eerste Naties in Fort Carlton, Fort Pitt en Battle River. Het gebied waarop het verdrag betrekking heeft, vormt het grootste deel van het centrale gebied van de huidige provincies Saskatchewan en Alberta.

De komst van de Canadese Pacifische Spoorweg (CPR) naar Zuid-Alberta in 1885 hielp de Edmonton-economie, en het gebouw van 1891 van de spoorweg Calgary en Edmonton (C&E) leidde tot de opkomst van een spoorwegtownsite (South Edmonton/Strathcona) aan de zuidkant van de rivier, dwars van Edmonton. De komst van de CPR en de spoorweg C&E hielp kolonisten en ondernemers uit Oost-Canada, Europa, de VS en andere delen van de wereld mee te brengen. De vruchtbare bodem van het Edmonton-gebied en de goedkope grond trokken kolonisten aan, waardoor Edmonton nog meer werd uitgeroepen tot een belangrijk regionaal handels- en landbouwcentrum. Sommige mensen die deelnamen aan de Klondike Gold Rush passeerden in 1897 Zuid-Edmonton/Strathcona. Strathcona was Noord-Amerika's meest noordelijke spoorwegpunt, maar reizen naar de Klondike was nog steeds erg moeilijk voor de "Klondikers", en een meerderheid van hen nam een stoomschip ten noorden van de Yukon vanuit Vancouver, Brits Columbia.

Het voltooide Wetgeversgebouw Alberta in 1914, net boven de laatste Fort Edmonton. De stad werd in 1905 als hoofdstad van Alberta geselecteerd.

Edmonton werd opgericht als stad in 1892 met een bevolking van 700 inwoners en vervolgens als stad in 1904 met een bevolking van 8.350 inwoners en werd de hoofdstad van Alberta toen de provincie een jaar later, op 1 september 1905, werd opgericht. In november 1905 kwam de Canadese Noordelijke Spoorweg (CNR) in Edmonton aan en versnelde de groei.

In het begin van de jaren 1900 leidde de snelle groei van Edmonton tot speculatie in onroerend goed. In 1912 heeft Edmonton samengewerkt met de Stad Strathcona, ten zuiden van de rivier Noord-Saskatchewan; als gevolg daarvan breidde de stad zich voor het eerst uit ten zuiden van de Noord-Saskatchewan rivier.

Net voor de Eerste Wereldoorlog eindigde de bloei, en de bevolking van de stad daalde van meer dan 72.000 in 1914 tot minder dan 54.000 slechts twee jaar later. Veel arme gezinnen verhuisden naar zelfvoorzieningsboerderijen buiten de stad, terwijl anderen naar groenere weiden in andere provincies vluchtten. De inzet van het leger tijdens de oorlog heeft ook bijgedragen tot de afname van de bevolking. Daarna herstelde de stad zich langzaam in de bevolking en de economie in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw en begon ze opnieuw tijdens en na de Tweede Wereldoorlog.

De luchthaven van Edmonton City Center opende in 1929 en werd het eerste vliegveld van Canada met een vergunning. Oorspronkelijk Blatchford Field genoemd ter ere van voormalig burgemeester Kenny Blatchford, pioniersvliegers zoals Wilfrid R. "Wop" May en Max Ward gebruikten Blatchford Field als belangrijke basis voor de distributie van post, voedsel en medicijnen naar Noord-Canada; vandaar Edmonton's opkomst als "Gateway to the North". De Tweede Wereldoorlog zag Edmonton een belangrijke basis worden voor de aanleg van de Alaska-autoweg en de Noordwestelijke Staging Route. De luchthaven werd in november 2013 gesloten.

Op 31 juli 1987 werd de stad getroffen door een verwoestende F4-tornado die 27 mensen het leven kostte. De storm trof de gebieden Beaumont, Mill Woods, Bannerman, Fraser en Evergreen. De dag werd bekend als "Zwarte Vrijdag".

Geschiedenis van het gemeentebestuur

Het stadhuis Edmonton is het huis van de gemeenteraad van Edmonton.

In 1892 werd Edmonton als stad opgericht. De eerste burgemeester was Matthew McCauley, die het eerste schoolbestuur in Edmonton en de Board of Trade (de latere Kamer van Koophandel) en een gemeentelijke politiedienst oprichtte. Vanwege de goede relatie van McCauley met de federale liberalen heeft Edmonton een economische en politieke prominente plaats behouden boven de Strathcona, een rivaliserende stad aan de zuidkant van de Noord-Saskatchewan rivier. Edmonton werd in 1904 opgericht als stad en werd in 1905 het kapitaal van Alberta.

In 1904 kocht de stad Edmonton het telefoonbedrijf van het district Edmonton voor $17.000 van Alex Taylor (zakenman), een Canadese ondernemer, uitvinder en politicus. In een stadsdepartement gegoten als de stad Edmonton Telephone Department, City Telephone System (CTS), edmonton telefoons. In 1989 stemde de gemeenteraad in met de oprichting van Edmonton Telephones Corporation, die als een autonome organisatie zou fungeren onder leiding van een raad van bestuur die door de stad is benoemd. In 1995 eindigde de eigendom van de telefoondienst van de stad Edmonton toen ED TEL aan de onderneming Telus werd verkocht. De Stad Bylaw 11713 richtte het Ed Tel Endowment Fund op, terwijl de aandelen van Edmonton Telephones Corporation in Ed Tel Inc. op 10 maart 1995 door de Stad Edmonton aan Telus werden verkocht voor een belegging van 470.221.872 dollar voor de eeuwige voordelen van Edmontonians.

Unies en radicale organisaties zoals de Industriële Arbeiders van de Wereld worstelden in de eerste jaren voor progressieve sociale veranderingen, waarbij de eerste hervormer James East, verkozen in 1912, gevolgd door de eerste officiële Labour-alderman, James Kinney, het volgende jaar. Vele duizenden werknemers namen deel aan de algemene staking van Edmonton in 1919 en na de volgende verkiezingen was er een sterke groep van vertegenwoordigers van de Arbeid in de raad: Oost, Kinney, Sam McCoppen, Rice Sheppard en Joe Clarke.

De Stad heeft voor de verkiezingen van 1923 tot 1927 één stem bij de overgang (STV) gebruikt, een vorm van evenredige vertegenwoordiging, waarbij de gemeenteraadsleden in het algemeen met overdraagbare stemmen werden gekozen.

De vertegenwoordiging van de werknemers in de gemeenteraad werd in 1929 een bijna-meerderheid en in de periode 1932-1934 een volledige meerderheid tijdens de Grote Depressie. Jan Reimer werd de eerste vrouwelijke burgemeester van de stad toen ze in 1989 werd gekozen.

De Noord-Saskatchewan rivier is een rivier die met gletsjers wordt gevoed en die de stad snijdt.

Edmonton ligt op de Noord-Saskatchewan-rivier, op een hoogte van 671 m (2.201 ft). Het is de noordelijkste stad van Noord-Amerika met een wereldbevolking van meer dan een miljoen inwoners. het bevindt zich op dezelfde breedtegraad als Hamburg (Duitsland); Dublin (Ierland); Manchester (Verenigd Koninkrijk); en Magnitogorsk (Rusland). Het is ten zuiden van het geografische centrum van Alberta, vlakbij de Hamlet van Fort Assiniboine. Het terrein in en rond Edmonton is over het algemeen vlak om zachtjes te rollen, met regenwouden en diepe rivierdalen, zoals de vallei van de Noord-Saskatchewan. De Canadese Rockies zijn ten westen van Edmonton en ongeveer 220 km (140 mi) ten zuidwesten.

De rivier de Noord-Saskatchewan komt uit het Columbia Icefield in het natuurpark Jasper en snijdt de stad. Soms overstroomt de rivier de dal van Edmonton, met name in de rivier de North Saskatchewan, die in 1915 overstroomde. Het leegt via de rivier Saskatchewan, het Winnipeg-meer en de Nelson-rivier naar de baai van Hudson. Het loopt van het zuidwesten naar het noordoosten en wordt gevoed door talrijke grieken in de hele stad, waaronder Mill Creek, Whitemud Creek en Blackmud Creek. deze kreken hebben ravijn gemaakt , waarvan sommige voor parkland in de stad worden gebruikt . Edmonton ligt in de Canadese Ecozone Prairies. Aspen parkland omringt de stad en is een overgangsgebied van de prairies naar het zuiden en het boreale bos in het noorden. De espenbossen en -bossen in en rond Edmonton zijn al lang ingekrompen door de landbouw en de woon- en handelsontwikkelingen, met inbegrip van de exploratie van aardolie en aardgas.

Klimaat

Winters in Edmonton zijn meestal koud en droog.

Edmonton heeft een vochtig continentaal klimaat (Köppen klimaatclassificatie Dfb). Het valt in de NRC 4a Plant Hardiness Zone.

Het is bekend dat de stad koude winters heeft, hoewel het weer zachter is dan Regina, Saskatoon en Winnipeg, allemaal ten zuiden van Edmonton. De gemiddelde dagelijkse temperaturen variëren van een laag van -10,4 °C (13,3 °F) in januari tot een zomerpiek van 17,7 °C (63,9 °F) in juli. Met een gemiddeld maximum van 23,1 °C (73,6 °F) in juli en een minimum van -14,8 °C (5,4 °F) in januari. De temperatuur kan gemiddeld 4 tot 5 dagen overschrijden bij 30 °C (86 °F) van eind april tot midden september en gemiddeld 24,6 dagen in de winter onder -20 °C (-4 °F) vallen. De hoogste temperatuur in Edmonton bedroeg op 29 juni 1937 37,2 °C (99,0 °F). Op 2 juli 2013 werd een recordhoge vochtigheidsgraad van 44 genoteerd als gevolg van een ongewoon vochtige dag met een temperatuur van 33,9 °C (93,0 °F) en een recordhoogtepunt van 23 °C (73,4 °F). De laagste temperatuur die ooit in Edmonton werd gemeten, bedroeg op 19 januari en 21 januari 1886 -49,4 °C (-56,9 °F).

De zomer duurt van eind juni tot begin september en de vochtigheid is zelden onaangenaam hoog. De winter duurt van november tot maart en varieert sterk qua lengte en ernst. De lente en de herfst zijn zowel kort als zeer variabel. Het groeiseizoen van Edmonton loopt van 9 mei tot en met 22 september; het gemiddelde bedraagt 135-140 vorstvrije dagen per jaar. Op de zomersolf ontvangt Edmonton 17 uur en 3 minuten daglicht, met een uur en 46 minuten civiele schemering. Edmonton ontvangt gemiddeld 2.299 uur zonlicht per jaar en is een van de meest zonnige steden van Canada.

De zomer van 2006 was bijzonder warm voor Edmonton, aangezien de temperaturen tussen medio mei en begin september 2006 29 °C (84 °F) of meer dan 20 maal hoger bereikten. De winter 2011-2012 was bijzonder warm; van 22 december 2011 tot 20 maart 2012 heeft Edmonton 53 keer op de luchthaven van het stadscentrum temperaturen van 0,0 °C of meer (32,0 °F) en zelfs warmer in de stad zelf gezien.

Edmonton heeft een vrij droog klimaat. Gemiddeld ontvangt het 455,7 mm neerslag, waarvan 347,8 mm (13,69 inch) regen en 111,2 mm (4,38 inch) smelt vanaf 123,5 cm (48,6 inch) sneeuw per jaar. De neerslag is het zwaarst in de late lente, zomer en vroege herfst. De natste maand is juli, terwijl de droogste maanden februari, maart, oktober, en November zijn. In juli is de gemiddelde neerslag 93,8 mm (3,69 inch). Droge spreuken zijn niet ongewoon en kunnen zich op elk moment van het jaar voordoen. Extreme dingen doen zich voor, zoals de 114 mm neerslag op 31 juli 1953. Zomagstormen kunnen vaak voorkomen en soms ernstig genoeg om grote hagelbuien, schadelijke winden, trouwerijwolken en soms tornado's te produceren. Tussen 1890 en 1989 waren in Edmonton twaalf tornado's geregistreerd en sinds 1990 acht. Een F4-tornado die Edmonton op 31 juli 1987 trof, waarbij 27 doden vielen, was in veel opzichten ongebruikelijk, zoals ernst, duur, schade en gewonden. Het wordt gewoonlijk Zwarte Vrijdag genoemd wegens zowel de aberrante kenmerken als de emotionele schok die het veroorzaakte. Toen noemde burgemeester Laurence Decore de reactie van de gemeenschap op de tornado als bewijs dat Edmonton een "stad van kampioenen" was, die later een onofficiële slogan van de stad werd.

Op 11 juli 2004 vond een massale golf van onweersbuien plaats, waarbij op veel plaatsen binnen een uur grote hagel en meer dan 100 mm (4 inch) regen werden gemeld. Deze "1-in-200-jaargebeurtenis" overstroomde belangrijke kruispunten en onderdoorgangen en beschadigde zowel woningen als commerciële eigendommen. De storm veroorzaakte grote schade aan de West Edmonton Mall; een klein glazen gedeelte van het dak viel onder het gewicht van het regenwater in elkaar , waardoor er water op de binnenijslink van de mallen stroomde . Als gevolg daarvan werd het winkelcentrum uit voorzorg geëvacueerd.

Metropolitan area

De binnenstad van Edmonton is het centrum van de regio Edmonton Metropolitan.

Edmonton ligt in het centrum van het op zes na grootste metropolitane gebied van de volkstelling in Canada (CMA), dat Edmonton en 34 andere gemeenten in het omliggende gebied omvat. Grotere stedelijke gemeenschappen zijn Sherwood Park (een stedelijk gebied in het district Strathcona), de steden St. Albert, Beaumont, Leduc, Spruce Grove en Fort Saskatchewan, en de steden Stony Plain, Morinville en Devon. Tot de belangrijkste arbeidsgebieden buiten Edmonton, maar binnen de CMA behoren het industriepark Nisku en de internationale luchthaven Edmonton (met inbegrip van een geplande logistieke ondersteuning voor de binnenhaven ter ondersteuning van het initiatief Port Alberta) in Leduc County, de industriële zone Acheson in Parkland County, Refinery Row in Strathcona County en de industriële hartregio Alberta in delen van Fort Saskatchewan, Strathcona Cona County en Sturgeon County. Alberta's Industrial Heartland reikt ook verder dan de noordoostgrens van de KMA naar Lamont County.

De individuele economische ontwikkelingsbelangen en de kosten van de dienstverlening in bepaalde gemeenten in de regio hebben geleid tot intergemeentelijke concurrentie, tot spanningen in de intergemeentelijke betrekkingen en tot een algemene versnippering van de regio. Hoewel de stad Edmonton diverse pogingen heeft ondernomen om omliggende gemeenten te absorberen of delen van haar buren aan te vullen, heeft de stad geen andere gemeente meer geabsorbeerd sinds de stad Jasper Place op 17 augustus 1964 bij Edmonton is toegetreden, en heeft de stad sinds 1 januari 1982 geen grond meer aan een van haar buren toegevoegd. Na jaren van toenemende druk in het begin van de 21e eeuw heeft de provincie Alberta op 15 april 2008 de Capital Region Board (CRB) opgericht. De CRB bestaat uit 24 aangesloten gemeenten, waarvan er 22 deel uitmaken van de Edmonton CMA en twee buiten de CMA vallen. De stad Edmonton heeft in maart 2013 haar voornemen bekendgemaakt om 156 vierkante kilometer grond (met inbegrip van de internationale luchthaven Edmonton) uit de provincie Leduc in bijlage te brengen.

Op 30 november 2016 hebben de stad Edmonton en de provincie Leduc overeenstemming bereikt over het voorstel tot annexatie van Edmonton. De stad Edmonton stond op het punt 29.900 hectare (121 km ²) grond uit het graafschap Leduc en Beaumont, met inbegrip van de internationale luchthaven Edmonton, als gevolg daarvan te annexeren.

Op 1 januari 2019 heeft de Stad Edmonton 8.260 ha (82,6 km²) uit het graafschap Leduc en de stad Beaumont officieel geannexeerd, waardoor het gebied van de stad 767,85 km ² (296,47 m²) is geworden. nog eens 2.830 ha (28,3 km²) grond van Edmonton International Airport.

Groepen

Victoria Promenade in de woonwijk Oliver. De buurt grenst aan het centrum van Edmonton.

Edmonton is verdeeld in 375 wijken binnen 7 geografische sectoren - een volwassen gebiedssector, die buurten omvat die in wezen vóór 1970 zijn gebouwd, en zes omringende voorstedelijke sectoren.

Het centrum van Edmonton ligt in het rijpe gebied of de binnenstad van de stad. Het en de omringende Boyle Street, Central McDougall, Cloverdale, Garneau, McCauley, Oliver, Queen Mary Park, Riverdale, Rossdale, Strathcona en de Universiteit van Alberta vormen de centrale kern van Edmonton. Oliver en Garneau zijn de dichtstbevolkte en dichtstbevolkte wijken van de stad. De sector rijpe gebieden omvat ook de vijf voormalige stadsgemeenten die door de stad in de loop van haar geschiedenis zijn geannexeerd: Beverly, Jasper Place, North Edmonton, Strathcona en West Edmonton (Calder).

Grotere woonwijken in de zes voorstedelijke gebieden van Edmonton, die elk uit meerdere wijken bestaan, zijn onder meer het Heritage Valley, Kaskitayo, Riverbend, Terwillegar Heights en Windermere (zuidwestelijke sector). The Grange, Lewis Farms and West Jasper Place (westelijke sector); Big Lake (noordwestelijke sector); Castle Downs, Lake District en The Palisades (noordelijke sector); Casselman-Steele Hoogten, Clareview, Hermitage, Londenaren en Pilot Sound (noordoostelijke sector); Ellerslie, The Meadows, Mill Woods en Southeast Edmonton (zuidoostelijke sector). Mill Woods is verdeeld in een stadscentrum (Mill Woods Town Centre) en acht omliggende gemeenschappen: Burnewood, Knottwood, Lakewood, Millbourne, Millhurst, Ridgewood, Southwood en Woodvale. Elk heeft twee tot vier groepen.

Huishoudens in Crestwood, een woonwijk die kenmerkend is voor de meeste voorstedelijke gebieden van Edmonton.

Er zijn verschillende ontwikkelingen op het gebied van het transitoverkeer (TOD) begonnen langs de LRT-lijn in Clareview, waarbij de toekomstige ontwikkelingen in Belvedere (onderdeel van het Old Town Fort Road Redevelopment Project) zijn gepland. Een ander TOD, Century Park, wordt gebouwd op de locatie van de ooit bekende Mall, aan het zuidelijke eind van de LRT-lijn. Century Park zal uiteindelijk tot 5.000 inwoners huisvesten.

In de eerste fase van Blatchford in aanbouw zijnde stadswijken

De luchthaven van het stadscentrum Edmonton wordt omgevormd tot een duurzame gemeenschap van 30.000 mensen, Blatchford genaamd, die bestaat uit een op doortocht gericht stadscentrum voor gemengd gebruik, woningen, appartementen met een laag, middelgroot en hoog niveau, winkels en diensten in de buurt, hernieuwbare energie, stadsverwarming en -koeling en een groot park. De eerste inwoners zullen naar verwachting eind 2020 naar de gemeenschap verhuizen.

Edmonton heeft vier grote industriedistricten: het Northwest Industrial District, het Northeast Industrial District, het Southeast Industrial District, en het opkomende Edmonton Energy and Technology Park, dat deel uitmaakt van het industriële hartgebied van Alberta. De noordwestelijke, noordoostelijke en zuidoostelijke districten hebben elk kleinere industriegebieden en buurten binnen.

De stad heeft twaalf bedrijfsrevitalisatiezones ingesteld: 124 Street and Area, Alberta Avenue, Beverly, Downtown, Chinatown en Little Italy, Fort Road and Area, Inglewood, Kingsway, North Edge, Northwest Industrial, Old Strathcona en Stony Plain Road.

Toponymy

De naam The Plains Cree for Edmonton is amiskwâskahikan (ᐢᒌ, amiskwây) ("Beaver Hills") + wâskahikanihk ("house/fur trade post") of "at the Beaver Hills House").

Volgens de volkstelling van 2019 in de gemeente Edmonton bedraagt de bevolking 972.223 inwoners, een verandering van 8,1% van de gemeentelijke volkstelling van 2016, die 899.447 inwoners telde. Na rekening te hebben gehouden met woningen die niet op de gemeentelijke telling hebben gereageerd, wordt de bevolking van Edmonton verder geschat op 992.812. Volgens het gemeentelijke tellingsbeleid is de volgende gemeentelijke volkstelling gepland voor 2020.

In de door Statistics Canada uitgevoerde telling van de bevolking van 2016 heeft de stad Edmonton een bevolking van 932.546 inwoners van 360.828 van de 387.950 particuliere woningen, een verandering van 14,8% van de 812.2011-populatie in 2011. Met een oppervlakte van 685,25 km² (264,58 m²) had het een bevolkingsdichtheid van 1,360,9/km² (3,524,7/m²) in 2016.

De gemeentelijke volkstelling van 2016 bevatte meer gedetailleerde demografische informatie over ingezetenen, waaronder leeftijd en geslacht, burgerlijke staat, status van het huwelijk, arbeidsstatus, duur van het verblijf, wijze van vervoer over de arbeidsmarkt, burgerschap, schoolverblijf, economische diversiteit, toegang tot het stadskapitaal, hoogste opleidingsniveau, taal en inkomen van het huishouden, alsmede woningen en eigendommen, met inbegrip van eigendom, structuur en status.

In de volkstelling van 2011 telde de stad Edmonton 812.201 inwoners van 324.756 van de 348.672 woningen, een verandering van 11,2% ten opzichte van de 2006-populatie van 730.372. Met een oppervlakte van 684,37 km² (264,24 m²) had het een bevolkingsdichtheid van 1,186,8/km² (3,073,8/m²) in 2011. De telling meldde ook dat 50,2% van de populatie (407.325) vrouwelijk was, terwijl 49,8% (404.875) mannelijk was. De gemiddelde leeftijd van de bevolking van de stad was 36,0 jaar, terwijl er gemiddeld 2,5 mensen per huishouden waren.

Het metropolitane gebied van de Edmonton-volkstelling (CMA) heeft de op vijf na grootste populatie van CMA's in Canada en de op één na grootste in Alberta, maar heeft het grootste landgebied in Canada. Het had een populatie van 1.159.869 in de Census van 2011 vergeleken met zijn populatie van 1.034.945 in 2006. De vijfjaarse bevolkingsverandering van 12,1% was slechts op de tweede plaats in de Calgary CMA tussen 2006 en 2011. Met een oppervlakte van 9.426,73 km² (3.639,68 m² m²) had de CMA Edmonton een bevolkingsdichtheid van 123,0/km² (318,7/m²) in 2011. Statistieken Canada's meest recente schatting van de Edmonton CMA populatie per 1 juli 2016 is 1.363.300

Het Edmonton-bevolkingscentrum is de kern van het CMA van Edmonton. Deze kern omvat de steden Edmonton, Fort Saskatchewan en St. Albert, het Sherwood Park deel van Strathcona County, en delen van de provincie Parkland en de provincie Sturgeon. Het Edmonton-bevolkingscentrum, het op vijf na grootste in Canada, had in 2011 een bevolking van 960.015, een stijging van 11,3% ten opzichte van 2006 met 862.544 inwoners.

Etniciteit

Volgens de volkstelling van 2016 55,8% van de bevolking van Edmonton was van Europese etnische afkomst, waarvan de meest voorkomende het Engels was (16,8%), Schots (13,8%), Duits (13,6%), Iers (12,5%), Oekraïens (10,8%), Frans (9,4%) en Pools (5,1%) oorsprong. Andere etnische groepen en afkomst waren onder meer:

• Canadees (17,4%);
• Oost- en Zuidoost-Azië (15,9%) (7,4% Chinees, 6,2% Filippino, en 1,5% Vietnamees);
• Zuid-Azië (9,5%) (7,4% Indiaan);
• Aborigineel (6,4% (4% Eerste Naties en 2,7% Métis);
• Afrikaans (6,1%);
• Latijns, Midden- en Zuid-Amerika (2,3%);
• West-Centraal-Azië en het Midden-Oosten (4% (1,5% Libanees)); en
• Caribisch gebied (1,4%).

De volkstelling van 2016 meldde ook dat 37,1% van de bevolking van Edmonton heeft zichzelf als zichtbare minderheden aangemerkt. De meest voorkomende zichtbare minderheden waren Zuid-Azië (9,5%), Chinees (6,3%), zwart (5,9%), Filippino (5,9%) en Arabische (2,6%).

Religie

Edmonton is de thuisbasis van leden van een aantal wereldgodsdiensten. Volgens de Canadese enquête van 2011 over huishoudens identificeert 59,1 procent van de inwoners van Edmonton zich als christenen. Significante religieuze minderheden zijn onder meer moslims (4,1%), sikhs (1,8%), boeddhisten (1,5%), hindoes (1,4%), joodse mensen (0,3%) en beoefenaars van traditionele aboriginaliteit (0,2%). Degenen die tot kleinere religies behoren, zijn goed voor 0,5 procent, terwijl 31,1 procent geen godsdienstige overtuiging heeft.

Binnen het christendom zijn de rooms-katholieke kerk (44,4% van de zelfgeïdentificeerde christenen) en de Verenigde kerk (10,5%) de belangrijkste denominaties. Edmonton is het woongebied van vier grote kathedralen, waarbij de Sint-Joseph's Basilica de rooms-katholieke aartsbisschop van Edmonton, de kathedraal van alle heiligen de anglicaanse diocese van Edmonton, de kathedraal van de St. Josaphat de Oekraïense kathedraal van Edmonton en de kathedraal van St. John de die het Oekraïens-orthodoxe-orthodoxe-Eparchen bedekt van West-Canada. Bovendien worden leden van de Kerk van Jezus Christus van Latter-Day Zagen bediend door de Edmonton Alberta Temple.

In de jaren dertig begon de plaatselijke moslimgemeenschap zich te organiseren om een moskee te bouwen. Een lokale moslimvrouw, Hilwie Hamdon, ontmoette de burgemeester om het land te verwerven en voerde campagne om $5.000 voor het gebouw op te halen. In 1938 was Abdullah Yusuf Ali aanwezig bij de opening van de nieuwe Al-Rashid-moskee, die de eerste moskee in Canada en de derde in Noord-Amerika werd. In de jaren '80 vonden moslimstudenten aan de Universiteit van Alberta het moeilijk om gebedruimtes te huren die groot genoeg waren om de plaatselijke bevolking te huisvesten, en opende in 1992 de moslimgemeenschap Edmonton als moskee- en outreachcentrum. Vanaf het begin vormen moslims de grootste religieuze minderheid van de stad, met 46.125 leden (2011) die meer dan 62 etnische achtergronden vertegenwoordigen op meer dan 20 moskeeën in het Edmonton-gebied (2019).

De joodse gemeenschap van Edmonton wordt vertegenwoordigd door de Joodse Federatie van Edmonton, die de historische joodse begraafplaats Edmonton exploiteert, die in 1907 werd gekocht. De stad bevat zes synagogen. De oudste, Beth Israel, werd opgericht in 1912 en was thuis op de eerste joodse school in Canada. Andere Abrahamitische religies die actief zijn in Edmonton, zijn de Bahá"í Faith", die een Bahá"í-centrum in Norwood exploiteert, en Druze, met het Canadese Druze-centrum in het Northwest Industrial District.

Sint-Joseph's Basilica is de enige basilica in West-Canada. In 2011 was 26,2 procent van de inwoners van Edmonton katholiek.

Edmonton heeft ook een katholieke maronitische kerk, op 76 Avenue/98 Street, met diensten in het Engels op zaterdag en Arabisch op zondag. De hindoegemeenschap in Edmonton wordt bediend door de Hindu Society of Alberta (Noord-Indische tempel) en de Maha Ganapathy Society of Alberta (Zuid-Indische tempel). De Sikh-gemeenschap in Edmonton wordt bediend door vier gurdwergen. Edmonton is ook woonachtig in twee van de vijf Unitaire Universalistische congregaties van Alberta - de Unitaire Kerk van Edmonton en de Westwood Unitarian Congregation; de andere drie bevinden zich in Calgary, Lethbridge en Red Deer.

Edmonton is de thuisbasis van Alberta Innovates, een door de provincie gefinancierd toegepast onderzoeks- en ontwikkelingsbedrijf dat gevestigd is in de "Bell Tower" van Edmonton

Edmonton is het belangrijkste economische centrum voor Noord- en Centraal-Alberta en een belangrijk centrum voor de olie- en gasindustrie. Vanaf 2014 bedroeg de geschatte waarde van grote projecten in de Metropolitan-regio Edmonton $57,8 mrd, waarvan $34,4 mrd in de olie- en gasindustrie, de oliezand en de pijpleiding ligt.

Edmonton was traditioneel een centrum voor de petrochemische industrie in Albertan, en verdiende het de bijnaam "Oil Capital of Canada" in de jaren veertig. De toeleverings- en dienstensector drijft de motor voor energiewinning, terwijl het onderzoek nieuwe technologieën ontwikkelt en de uitgebreide verwerking van de enorme olie-, gas- en oliezandvoorraden van Alberta met toegevoegde waarde ondersteunt. Naar verluidt zijn deze na Saoedi-Arabië de op één na grootste ter wereld.

Een groot deel van de groei in technologiesectoren is te danken aan de reputatie van Edmonton als een van de belangrijkste onderzoeks- en onderwijscentra in Canada. Onderzoeksinitiatieven worden verankerd in onderwijsinstellingen zoals de Universiteit van Alberta (U van A) en in overheidsinitiatieven die in het Alberta Innovates and Edmonton Research Park worden ontwikkeld. De U van A campus is de thuisbasis van het National Institute for Nanotechnology.

Standpunt van het centrale zakendistrict van Edmonton in 2018

In de jaren '70 en '80 werd Edmonton een belangrijk financieel centrum, waarbij zowel de regionale kantoren van de grote banken van Canada als de lokale instellingen openden. De beroering van de economie van eind jaren tachtig heeft de situatie echter radicaal veranderd. Locale activiteiten zoals Principal Trust en Canadian Commercial Bank zouden mislukken en sommige regionale kantoren werden naar andere steden verplaatst. In de jaren '90 werd de economie verstevigd en Edmonton is nu thuishaven van de Canadese Westelijke Jordaanoever, de enige beursgenoteerde lijst die ik ten westen van Toronto charterde. Andere belangrijke financiële instellingen zijn ATB Financial, Servus Credit Union (voorheen Capital City Savings), TD Canada Trust and Manulife Financial.

Edmonton is de geboorteplaats geweest van een aantal bedrijven die tot de internationale status zijn gegroeid. De lokale detailhandelsmarkt heeft ook de creatie gezien van vele succesvolle winkelconcepten, zoals de Brick, Katz Group, AutoCanada, Boston Pizza, Pizza 73, Liquor Stores GP (die Liquor Depot, Liquor Barn, OK Liquor, en Grapes & Grains), Planet Organic, Shaw Communications, Empire Design, Running Room, Booster Juice, Earl s, Fountain Tire en XS Cargo.

Door de geografische ligging van Edmonton is het een ideale plek voor distributie en logistiek. De Noord-Amerikaanse operationele faciliteit van de CN Rail bevindt zich in de stad, evenals een belangrijke intermodale faciliteit die alle inkomende vracht uit de haven van Prince Rupert in British Columbia behandelt. Begin 2020 kondigde CN Rail aan dat het zijn controlecentrum in Montreal zou sluiten en uiteindelijk ook zijn controlecentrum in Vancouver zou sluiten, met als doel al zijn controleactiviteiten in Edmonton te consolideren.

Detailhandel

West Edmonton Mall is het grootste winkelcentrum in Amerika.

Edmonton is de thuishaven van verschillende winkelcentra en het grootste winkelcentrum in Noord-Amerika, West Edmonton Mall, dat ook beschouwd wordt als het tiende winkelcentrum ter wereld. Andere bekende mallen zijn Bonnie Doon Shopping Center, Edmonton City Center (een combinatie van de vroegere mallen van het Edmonton Center en van het Eaton Center), Southgate Center, Kingsway Mall, Northgate Center, Riverview Crossing, Londenaren Mall en Mill Woods Town Center.

Edmonton heeft ook veel grote winkelcentra en machtscentra. Enkele van de belangrijkste zijn South Edmonton Common (de grootste open-air kleinhandel in Noord-Amerika), Mayfield Common, Westpoint, Skyview Power Center, Terra Losa Center, Oliver Square, Southpark Center, The Meadows, Christy's Corner, Currents of Windermere, and Manning Village.

In tegenstelling tot voorstedelijke centra heeft Edmonton veel stedelijke detailhandelslocaties. De grootste van hen allemaal, Old Strathcona, omvat veel onafhankelijke winkels tussen 99 Street en 109 Street, op Whyte Avenue en in de omgeving. In en rond het centrum van Edmonton zijn er een paar winkelwijken, waaronder het centrum van Edmonton City Center, Jasper Avenue en 104 Street. In de buurt van Oliver is 124 Street een groot aantal winkels. Edmonton is de Canadese testruimte voor veel Amerikaanse detailhandelaren, zoals Bath & Body Works en Calvin Klein.

Veel evenementen zijn verankerd in het centrum van het district Arts, dat zich rond het Churchill-plein bevindt (ter ere van Sir Winston Churchill). Aan de zuidkant van de rivier zijn er in het universitaire district en Whyte Avenue theaters, concertzalen en verschillende live-muzieksites. Het middelpunt van het plein bouwt een levensgroot bronzen beeld van Churchill, onthuld door Lady Soames op 24 mei 1989. Het is een kopie van een standbeeld van Oscar Nemon.

Uitvoerende kunsten

Francis Winspar Center for Music is een podiumkunstencentrum in het centrum van Edmonton. Het centrum is het centrum van het Edmonton Symphony Orchestra.

In 1997 begon het Francis Winspar Center for Music na jaren van planning en fondsenwerving. Het is een van de akoestisch perfecte concertzalen in Canada, waar het Edmonton Symphony Orchestra woont en waar elk jaar een grote verscheidenheid aan shows wordt getoond. Het heeft 1.932 patrons en het huis van de 3 miljoen dollar Davis Concert Organ, het grootste concertorgaan in Canada. Op 102 Avenue staat het Citadel Theater, genoemd naar The Salvation Army Citadel, waarin Joe Shoctor in 1965 voor het eerst de Citadel Theater Company opstartte. Het is nu een van de grootste theatercomplexen in Canada, met vijf zalen, elk gespecialiseerd in verschillende soorten producties. In 2015 werd het Citadel Theater ook thuis in het Katalysator Theater. Op het terrein van de Universiteit van Alberta bevinden zich de 2.534 zitplaatsen in het noorden van Alberta Jubilee Auditorium, die meer dan een jaar lang zwaar werden gerenoveerd in het kader van de honderdjarige viering van de provincie in 2005. Zowel het als zijn zuidelijke tweeling in Calgary zijn in 1955 gebouwd voor de gouden jubileum van de provincie en hebben veel concerten, muzikale evenementen en balletjes georganiseerd. Aan de voorkant van het gebouw staat een citaat uit het leven van Augustus van Suetonius: "Hij vond een stad gebouwd uit baksteen - liet het bouwen van marmer achter."

De oude Strathcona-wijk is de thuisbasis van het theaterdistrict van de ATB, waar de financiële artsbarrières van de ATB (hoofdkwartieren van het Edmonton International Fringe Festival), het Walterdale Playhouse en het varscona Theater (operatiebasis voor verschillende theaterbedrijven, waaronder Teatro la Quindicina, Shadow Theater, Die-Nasty, Plane Jane Theater en Grindstone Theater!) zijn te vinden! . Edmonton werd in 2007 de culturele hoofdstad van Canada genoemd. Het Oekraïense Dnipro Ensemble van Edmonton helpt samen met andere Oekraïense koren zoals het Oekraïense Mannelijke Chorus van Edmonton de Oekraïense muziekcultuur in stand te houden binnen de grenzen van de Canadese multiculturele identiteit in Edmonton.

Festivals

Edmonton organiseert elk jaar verschillende grote festivals, die bijdragen aan de bijnaam "Canada's Festival City". Het Churchill Square van het centrum van Edmonton organiseert elke zomer talrijke festivals. Het Works Art & Design Festival, dat van eind juni tot begin juli plaatsvindt, laat Canadese en internationale kunst en design zien van bekende prijswinnende kunstenaars en beginnende en studentenkunstenaars. Het festival van Edmonton International Street Performer vindt half juli plaats en is het grootste van zijn soort in Noord-Amerika. Het TD Edmonton International Jazz-festival vindt eind juni plaats en was samen met Montreal de eerste jazzfestivals in Canada.

Het Muziekfestival van Edmonton Folk. Edmonton organiseert elk jaar verschillende grote festivals.

Edmonton's belangrijkste zomerfestival is de Klondike Days, de hoofdstad Ex en oorspronkelijk de Edmonton tentoonstelling. De tentoonstelling Edmonton, die in 1879 werd opgericht, was oorspronkelijk een jaarlijkse beurs en tentoonstelling die uiteindelijk een goudkoortsthema aannam en in de jaren zestig Klondike Days werd. Northlands, de operatoren, noemde in 2006 het festival "Edmonton's Capital Ex" of "Capital Ex". In 2012 organiseerde Edmonton Northlands een opiniepeiling om het festival een nieuwe naam te geven, waardoor de naam werd veranderd in "K-Days". De Canadese Finals Rodeo werd van 1974 tot 2017 in Edmonton gehouden, maar is in 2018 naar Red Deer verhuisd als gevolg van de sluiting van het Coliseum.

Het Internationale Fringe Festival van Edmonton, dat medio augustus werd gehouden, is het grootste gevechtsfeest in Noord-Amerika. Ook in augustus organiseert Edmonton het Muziekfestival Edmonton Folk, het vierde grote volksfeest in Canada. Andere zomerfestivals in en rond Edmonton zijn het Edmonton Heritage Festival, het gedoe van Edmonton, het Chaos Alberta Festival, Interstellar Rodeo, Big Valley Jambore, het muziekfestival van het Pigeon Lake, Edmonton Rockfest, het Edmonton International Reggae Jamboree Festival, het Edmonton Blues Festival en Cariwest. Edmonton organiseert ook een aantal winterfestivals, waarvan een van de oudste het Silver Skate festival is. Anderen zijn Flying Canoe Volant, Ice on Whyte en het Ice Magic Festival.

Muziek

In de vroege dagen van de stad werd muziek uitgevoerd in kerken en gemeentehuizen. Edmonton heeft een voorgeschiedenis van opera en klassieke muziekprestaties; beide zijn gesteund door een aantal clubs en verenigingen . Edmonton's eerste grote radiostation, CKUA, begon in 1927 muziek uit te zenden. De stad is een centrum voor muziekonderwijs; De Universiteit van Alberta begon zijn muziekafdeling in 1945, en de universiteit van MacEwan opende in 1980 een jazz- en muziektheaterprogramma. Festivals van jazz, folk en klassieke muziek zijn populaire entertainmentevenementen in de stad.

Het Edmonton Symphony Orchestra bestaat al sinds 1913 onder verschillende incarnaties. In 1952 hebben de Edmonton Philharmonic en de Edmonton Pops orchestras samengevoegd tot de moderne versie van 60 leden. Het Orchestra speelt in het Francis Winspear Center for Music.

De stad heeft ook een levendige populaire muziekscène, in genres zoals hip-hop, reggae, R&B, rock, pop, metal, punk, country and electronic. Tot de bekende lokale muzikanten behoren Robert Goulet, Tommy Banks, Stu Davis, Tim Feehan, Cadence Weapon, Kreesha Turner, The Smalls, SNFU, Social Code, Stereos, Ten Second Epic, Tupelo Honey, Mac DeMarco, Out Out Out, Psyche, Psecurity Ring, The Wet Secrets, Nuela Charles, Celeigo h Kardinaal, en Ruth B.

Nacht

Het Princess Theater, dat in 1915 werd geopend, is de oudste bioscoop in de stad.

Er zijn verschillende belangrijke gebieden van het nachtleven in Edmonton. De meest populaire is de Whyte Avenue (82 Avenue) strip, tussen 109 Street en 99 Street; het heeft het hoogste aantal erfgoedgebouwen in Edmonton, en bars, clubs en restaurants in, maar vooral ten westen van Gateway Boulevard (103 Street). Toen het hart van de stad Strathcona (die op 1 februari 1912 werd geannexeerd door Edmonton) in het midden van de 20e eeuw in onrust kwam. Vanaf de jaren zeventig heeft een gecoördineerde inspanning om het gebied door een bedrijfsrevitaliseringszone nieuw leven in te blazen een gebied opgeleverd dat rijk is aan gerestaureerde historische gebouwen en aangename gebieden. De nabijheid van de Universiteit van Alberta heeft geleid tot een groot aantal restaurants, cafés, trendy clubs en winkels en specialismen. Dit gebied heeft ook twee onafhankelijke filmtheaters, de Garneau en prinses, evenals verschillende live theater-, muziek- en comedy-sites.

Het centrum van Edmonton heeft sinds het midden van de jaren negentig een continu proces van vernieuwing en groei doorgemaakt. Veel gebouwen werden tijdens de oliepiek, die in de jaren zestig begon en in de jaren tachtig verderging, gesloopt om plaats te maken voor kantoortorens. Er zijn altijd veel cafetaria's geweest, hotels en restaurants. Het afgelopen decennium heeft zich een sterke opleving voorgedaan op meer mainstream locaties. Edmonton heeft ook een grote vraag naar poppenkrauwen in de stad. Er zijn verschillende clubs te vinden langs Edmonton's hoofdstraat, Jasper Avenue. Het centrum van Edmonton heeft ook een bioscoop van de Landmark Cinemas met negen schermen. De non-profit Metro Cinema toont elke week een verscheidenheid aan alternatieve of anderszins niet-vrijgegeven films.

West Edmonton Mall heeft naast zijn vele winkels en attracties ook nog een aantal plaatsen na het uur in bezit. Bourbon Street heeft talrijke eetgelegenheden; clubs en casino ' s zijn ook in het complex te vinden . Het theater Scotiabank (vroeger Silver City genoemd), aan het westen van het winkelcentrum, is een theater met 12 schermen en een IMAX.

Parkland en milieu

De dal van Edmonton vormt het langste stuk van het met elkaar verbonden stadsparkland in Noord-Amerika en Edmonton heeft het hoogste parkland per hoofd van de bevolking van een Canadese stad; de vallei van de rivier is 22 keer groter dan het centrale park van New York City. In de vallei van de rivier bevinden zich verschillende parken, variërend van volledig onderhouden stadsparken tot kampeerterreinen met weinig voorzieningen. Dit belangrijke "Ribbon of Green" wordt aangevuld met tributaire kreken en ravines, met name de Whitemud Creek, Blackmud Creek en Mill Creek Ravine. Er zijn ook talrijke buurtparken in de hele stad, die in totaal 111 km ² (27.400 hectare) parkland vertegenwoordigen. Binnen het 7.400 ha (18.000 hectare), 25 km (16 mi) lange rivierdal-park zijn er 11 meren, 14 ravines en 22 grote parken. De meeste steden hebben toegankelijke fietsen- en loopbaanverbindingen. Deze trails maken ook deel uit van de 235 km (146 mi) Waskahegan-loopbaan. De stad Edmonton heeft vijf parken genoemd in het rivierdal-parksysteem ter ere van elk van de vijf beroemde parken.

Trail in het systeem van de parken van de rivier de North Saskatchewan

De straten en parklanden van Edmonton bevatten ook een van de grootste overgebleven concentraties gezonde Amerikaanse elm-bomen ter wereld, die niet zijn getroffen door de Nederlandse elm-ziekte, die een groot aantal van deze bomen in het oosten van Noord-Amerika heeft vernietigd. De pijnbomen, de lodgepole-den, de witte sparren, de witte berk, de espen, de berghas, de appel Amur, de Russische olijf, de groene as, het basswood, de verschillende populieren en wilgen, de bloeiende krabben, de Mayday-boom en de manitobaappel zijn ook overvloedig; buur, zilveren esdoorn, hawthorn en Ohio buckeye zijn steeds populairder. Andere geïntroduceerde boomsoorten zijn witte as, blauwe spruce, Noorse esdoorn, rode eik, suikeresdoorn, paardenkastanje, McIntosh apple en Evans cherry. Drie walnotensoorten - butternut, Manchuriaanse walnoot en zwarte walnoot - hebben het overleefd in Edmonton.

In de vallei bevinden zich ook verschillende openbare en particuliere golfterreinen; de lange zomerdagen in deze noordelijke stad voorzien in een uitgebreid spel vanaf de vroege ochtend tot de avond . Golfcursussen en het parksysteem worden een winterrecreatiegebied tijdens dit seizoen, en kruiderijen en skateboarden zijn populair tijdens de lange winter. Ook in het dal bevinden zich vier bergafwaarts gelegen skipistes, twee in de stad en twee direct daarbuiten.

Invoer van Larch Sanctuary

De Edmonton & Area Land Trust (EALT) is een liefdadigheidsinstelling die zich richt op de instandhouding van de natuurlijke gebieden in Edmonton en de omliggende gemeenten. Het eerste project in Edmonton was de instandhouding van Larch Sanctuary, via een 59-acre Conservation Easement met de stad, waar Whitemud Creek ten zuiden van de 23e Avenue lag, en dat het enige oxboogmeer in de stad bevatte. EALT werkt met veel organisaties in Edmonton en werkt momenteel aan de instandhouding van de 233 hectare bos- en landbouwgrond in een loop van de rivier in het noordoosten van Edmonton.

Er bestaan verschillende mogelijkheden voor vrijwilligers om deel te nemen aan het bestuur van de dal van Edmonton. De vrijwilligersprogramma's omvatten riviervallei schoonmaak, Wortel voor Bomen, en Partner in Parks. De schoonmaak van de riviervallei verbindt vrijwilligers om elk jaar honderden tassen afval op te halen.

Musea en galerijen

Binnenlobby van het nieuwe Royal Alberta Museum

Er zijn veel musea in Edmonton van verschillende grootte. Het grootste is het Royal Alberta Museum (RAM), dat voorheen bekend stond als het Provinciaal Museum van Alberta tot het werd omgedoopt tot eerbetoon aan het honderdjarige bezoek van koningin Elizabeth II in 2005, Alberta. Het RAM-geheugen bevat meer dan 10 miljoen objecten in de collectie en toont de cultuur en de praktijken van de verschillende aboriginals van de regio. In 2018 verhuisde het gebouw van zijn locatie in Glenora naar een nieuw gebouw in het centrum op 103A Avenue en 97 Street. Het museum hield een groot openingsevenement en gaf 40.000 gratis tickets voor de eerste dagen van zijn exploitatie.

De Telus World of Science bevindt zich in de Woodcroft buurt ten noordwesten van het stadscentrum. Het werd in 1984 geopend en is sindsdien meerdere malen uitgebreid. Het bevat vijf permanente galerijen, één extra galerij voor tijdelijke tentoonstellingen, een IMAX theater, een planetarium, een observatorium, en een amateurradiostation. De dal van de Edmonton ligt in de riviervallei ten zuidwesten van het stadscentrum.

Het Alberta Aviation Museum, gelegen in een hangar op de luchthaven van het City Center, is gebouwd voor het Britse luchtopleidingsplan van het Gemenebest. De collectie omvat zowel civiele als militaire vliegtuigen, waarvan de grootste een Boeing 737 en twee CF-101 Voodots zijn. Het heeft ook één van slechts drie BOMARC-raketten in Canada.

Fort Edmonton Park is het grootste levende museum per gebied in Canada.

Het Heritage Center van de Prins van Wales is het huis van het militair museum van het koninklijk Edmonton-regime. Het museum is gewijd aan het behoud van het militaire erfgoed en de offers die de bevolking van Edmonton en Alberta in het algemeen heeft gebracht. Het museum heeft twee galerijen en een aantal kleinere exposities. De inzameling omvat historische vuurwapens, uniformen, souvenirs, souvenirs, militaire uitrusting, evenals een grote fotografische en archiveringsinzameling die de periode voor de Eerste Wereldoorlog tot heden overspannen. Het museum toont een tentoonstelling over de rol van het 49e bataljon, CEF in het Canadese vijftigjarig offensief.

Het 'Telephone Historical Center' is een telefoonmuseum dat ook is gevestigd in het Prince of Wales Armories Heritage Center. Naast een verzameling artefacten die de geschiedenis van de telefoon traceren, heeft het museum zijn eigen theater met een korte film onder leiding van de robot Xeldon. Vanaf april 2019 is het museum permanent gesloten.

Het Spoorwegmuseum van Alberta bevindt zich in het noordoostelijk landelijke deel van de stad. Het bevat een verscheidenheid aan locomotieven en treinstellen uit verschillende periodes en omvat een werkende stoomlocomotief. Aangezien de meeste exposities in het net buiten zijn, is het alleen open tussen Victoria Day en Labor Day.

De Art Gallery van Alberta is Edmonton's grootste kunstgalerij.

Het Fort Edmonton Park, het grootste museum van de Canadese geschiedenis van de levende geschiedenis, bevindt zich in het zuidwesten van het stadscentrum. Het erfgoed van Edmonton wordt getoond door historische gebouwen (waarvan er vele oorspronkelijk naar het park zijn overgebracht), door historische tolken die in een hoop zijn geslagen, en door authentieke artefacten. In totaal bestrijkt het de geschiedenis van de regio van ongeveer 1795 tot 1929 (vertegenwoordigd door Fort Edmonton), chronologisch gevolgd door 1885, 1905 en 1920 straten, en een recreatie van een 1920-wijk. Een stoomtrein, trapsgewijze auto's, auto's en door paarden getrokken voertuigen kunnen in bedrijf zijn (en door het publiek worden gebruikt) rond het park. Het Museum van John Walter en het Historische Gebied (c. 1875-1901) is opgenomen in het Canadese register van historische plaatsen. De Universiteit van Alberta exploiteert haar eigen interne musea en collecties.

De Art Gallery van Alberta (AGA) is de grootste galerij in de stad. Vroeger gehuisvest in een iconisch Brutalistisch gebouw van 1970, ontworpen door Don Bittorf, had de collectie AGA meer dan 5.000 kunstwerken. Het voormalige AGA-gebouw werd in juli 2007 gesloopt om plaats te maken voor de bouw van een nieuwe, door Randall Stout ontworpen installatie. Het werd geschat op meer dan 88 miljoen dollar en het bedrag dat Edmonton City Council aan de bouw ervan heeft geschonken, werd met enige controverse begroet. De AGA is officieel geopend op 31 januari 2010. De commerciële kunstgalerijen zijn overal in de stad te vinden, vooral langs de corridor 124 Street/Jasper Avenue, die bekend staat als de "galerijwandeling".

Edmonton is de thuisbasis van vier door kunstenaars bestuurde centra in de binnenstad Harcourt House, Latitude 53, Ociciwan Contemmodern Art Collective and Society of Northern Alberta Print-Artists (SNAP). De Universiteit van Alberta en de Universiteit van MacEwan hebben ook galerijen: respectievelijk de Fine Arts Building Gallery en de Mitchell Art Gallery. De Universiteit van Alberta heeft ook 17 miljoen objecten, 29 geregistreerde museumcollecties en incidentele tentoonstellingen.

Edmonton heeft een aantal professionele sportteams, waaronder het Edmonton Football Team, voorheen Edmonton Eskimos genoemd, van de Canadese voetbalbond Edmonton Oilers van de National Hockey League en FC Edmonton van de Canadese Premier League. De Junior-sportclubs omvatten de Edmonton Huskies en Edmonton Wildcats van de Canadese Junior Football League en de Edmonton Oil Kings van de Western Hockey League. De sportploegen van Edmonton zijn onder meer: het Gemenebest Stadium (Edmonton Football Team), Argyll Velodrome, Rogers Place (Oilers and Oil Kings), Edmonton Ballpark (Prospects), het Universiade Pavilion (Energy) en Clarke Stadium (FC Edmonton, Huskies en wilde katten).

Rogers Place is een arena voor meervoudig gebruik binnenshuis, en de huidige thuisarena voor de Edmonton Oilers van de NHL.

De teams van Edmonton hebben rivaliteiten met de teams van Calgary en de spelen tussen Edmonton en Calgary worden vaak aangeduid als de Slag van Alberta.

Tot de vorige opmerkelijke hockeyteams in Edmonton behoren: de originele jachtopinering van de Edmonton Oil Kings, waarbij in de Western Hockey League meerdere competitie- en nationale herdenkingskampioenschappen voor de herdenkingsbeker spelen; de Edmonton Flyers, met meerdere Lester Patrick Cups en één nationale Allan Cup, en de Edmonton Roadrunners van de American Hockey League. Andere belangrijke sportteams uit het verleden zijn onder meer: de Edmonton Grads, een team voor de basketbal van vrouwen met 108 lokale, provinciale, nationale en internationale titels en de wereldkampioenen gedurende 17 jaar op rij; de Edmonton Trappers, een honkbalteam met drievoudig A-niveau met meervoudige divisie- en klasseaanduidingen in de Pacific Coast League, en De Edmonton Rush, een box-lacrosse-team met één competitie-kampioen.

Lokale sportteams op universitair niveau zijn onder meer de U van A Golden Bears, de U van A Pandas, de NAIT Ooks en de MacEwan Griffins. Tot de plaatselijke amateurteams behoren onder andere de Edmonton Gold van de Rugby Canada Super League en twee platte walserij derby lebliga's: Oil City Roller Derby en E-Ville Roller Derby.

De Castrol Raceway onderhoudt een gewone sprintauto en een nationale IHRA-evenement in de buurt van de internationale luchthaven van Edmonton. Op de luchthaven zijn ook paardenrennen te vinden in de Century Mile Racetrack en Casino. De internationale ringweg Edmonton, die de NASCAR Pinty's Series-races ontvangt, ligt ongeveer 50 km ten zuiden van de Wetaskiwin.

Het Stadium van het Gemenebest is een open-air multi-purpose stadion. Deze faciliteit, die in 1978 werd geopend voor de Gemenebestspelen van 1978, wordt ook gebruikt als startstadion voor het Edmonton-voetbalteam van CFL.

Van 2005 tot 2012 organiseerde Edmonton een jaarlijks circuit op de Indy Racing League, bekend als de Edmonton Indy. Andere sportevenementen uit het verleden die werden georganiseerd door Edmonton zijn de Gemenebestspelen van 1978, de Werelduniversitaire spelen van 1983 (Universiade), het wereldkampioenschap van 2001 in Athletics, het wereldkampioenschap ronddraaien van 2002, de wereldkampioenschappen van 2005, de wereldkampioenschappen vrouwenrugby, de FIFA U-20 World Cup 2007 en 2014, de FIFA Women's World Cup 2015 en de CN Canadian Women's Open. Edmonton deelde de gastfuncties met Calgary voor het wereldkampioenschap ijshockey in 2012. Edmonton is een van de plaatsen voor de wereldkampioenschappen voetbal 2026

Stadsbestuur

De gemeenteraad van Edmonton bestaat uit een burgemeester en twaalf gemeenteraadsleden met een looptijd van vier jaar. Elke raadsman wordt gekozen in een afdeling (kiesdistrict); de burgemeester wordt gekozen in het algemeen . De verkiezingen zijn onpartijdig. De Raad is verantwoordelijk voor de goedkeuring van de begroting van de stad en ontwikkelt wetten en beleid die de gezondheid en veiligheid van de inwoners van Edmonton moeten bevorderen. De Raad neemt alle wetgeving aan die betrekking heeft op politie, brandweer, parken, bibliotheken en elektriciteit, watervoorziening, vaste afvalstoffen en drainagevoorzieningen.

Op 22 juli 2009 keurde de gemeenteraad een kiesstelsel goed dat Edmonton in 12 prijzen verdeelt, in plaats van de twee vorige voor elk van de zes. Dit systeem is in werking getreden met de volgende verkiezingen in oktober 2010. De meest recente verkiezingen vonden plaats in oktober 2017 en verkozen leden voor een periode van vier jaar.

Provinciale politiek

Edmonton is de thuishaven van het Alberta Wetgeversgebouw, de vergaderplaats voor de wetgevende vergadering van Alberta.

Edmonton is de hoofdstad van de provincie Alberta en bezit alle belangrijke provinciale regeringsgebieden, zoals de provinciale wetgever van Alberta. De regio Edmonton Metropolitan wordt vertegenwoordigd door 20 MLA's, één voor elk provinciaal kiesdistrict. Veel van deze grenzen zijn veranderd, aangepast en hernoemd terwijl de stad is gegroeid. In de huidige 30e wetgever van Alberta worden bijna alle districten van Edmonton vertegenwoordigd door leden van de oppositiepartij Alberta New Democratic Party. Een van de MLA's, Rachel Notley, is ook de leider van de oppositie.

Federale politiek

Edmonton wordt vertegenwoordigd door negen leden van het Parlement, waarbij één wordt gekozen om elk van zijn federale kiesdistricten te vertegenwoordigen. In het huidige 43e Canadese parlement zijn acht parlementsleden lid van de Conservatieve Partij van Canada, terwijl het resterende parlementslid deel uitmaakt van de Nieuwe Democratische Partij. Na de federale verkiezingen van 2019 ontbrak Edmonton voor het eerst sinds 1980 een gekozen vertegenwoordiging in de federale regering. Vergeleken met de rest van Alberta heeft Edmonton de neiging om voor meer links van centrumlinkse partijen te stemmen. Maar door de opsplitsing van de conservatieve partij domineert Edmonton, met Edmonton-Strathcona, het enige kiesdistrict dat geen conservatief heeft gestemd tijdens de federale verkiezingen van 2019.

Brandweer

Edmonton Fire Rescue Services Headquarters, Administration Office & Number 1 Station

Edmonton Fire Rescue, opgericht in 1892, is een voltijdse afdeling voor de brandbestrijding, die in Edmonton en de omringende regio allerlei diensten verleent. Tot de belangrijkste taken van de dienst behoren onder meer brandbestrijding, hulp bij medische noodsituaties, reddingsoperaties voor vaartuigen aan de Noord-Saskatchewan en noodsituaties waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken. Edmonton Fire Rescue is een van de negen Canadese brandweer die zijn erkend door het Centre for Public Safety Excellence.

Policing

De politiemacht van de stad, de politiedienst van Edmonton, werd in 1892 opgericht en had in 2012 ongeveer 1.400 agenten. Edmonton heeft in de jaren negentig een daling van de criminaliteit gekend, een toename in het begin van de jaren 2000 en een nieuwe recessie aan het einde van het decennium.

Het politievoertuig Edmonton in het centrum.

Het metropolitane gebied van de Edmonton-volkstelling (CMA) had in 2013 een misdaadernstindex van 84,5, die hoger is dan het nationale gemiddelde van 68,7. De index van de ernst van de misdaad was de vijfde van de CMA's in Canada achter Regina, Saskatoon, Kelowna en Vancouver. Edmonton had in 2013 om 27 uur de op vier na meest moorden.

Militaire

Canadian Forces Base Edmonton is woonachtig in 1 Canadian Mechanised Brigade Group (1 CMBG), de Regular Force legerbrigade group van de derde Canadese divisie van het Canadese leger. Tot de eenheden in 1 CMBG behoren Lord Strathcona's Horse (Royal Canadezen), 1 Combat Engineer Regiment, twee van de drie gevechtseenheden van de Canadese Lichte Infanterie van Princess Patricia, en verschillende hoofdkwartieren, diensten en ondersteunende elementen. Hoewel het geen deel uitmaakt van 1 CMBG, bevinden 408 tactische Helikopter Squadron en 1 Field Ambulance zich bij de brigadegroep. Al deze eenheden bevinden zich in Lancaster Park, direct ten noorden van de stad. Vanaf 1943 was CFB Namao (nu CFB Edmonton/Edmonton Garrison) een belangrijke luchtmachtbasis. In 1996 werden alle vaste-vleugelvliegtuigen overgeheveld naar CFB Cold Lake.

Het Canadese Parachute Center was in de stad gevestigd tot 1996, toen het werd verplaatst naar CFB Trenton in Ontario, en omgedoopt tot het Canadian Army Advanced Warfare Center. De verplaatsing van 1 CMBG en onderdelenheden van Calgary vond plaats in 1996 in wat werd beschreven als een kostenbesparende maatregel. De brigade bestond al sinds de jaren vijftig in Calgary, en Lord Strathcona's Horse was traditioneel een garnizoen-eenheid van Calgary die dateert van voor de Eerste Wereldoorlog.

Edmonton beschikt ook over een groot reservaat van het leger van 41 Canadese brigade-groep (41 CBG), waaronder het koninklijk Edmonton-regime (vierde bataljon, de Canadese lichtinfanterie van prinses Patricia); 41 Combat Engineer Regiment; HQ-batterij, 20e veldkraanregeling; en B Squadron van The South Alberta Light Horse, een van de oudste legerreservaten van Alberta. Ondanks het feit dat Edmonton ver van de kust van Canada verwijderd is, is het ook de thuishaven van HMCS Nonzulke, een reservaat voor de marine. Ook in Edmonton zijn er talrijke kadavers van de verschillende elementen (zeemacht, leger en luchtmacht).

Vervoer

Controletoren voor de internationale luchthaven van Edmonton. De internationale luchthaven is de primaire luchtreizigers- en luchtvrachtfaciliteit voor de regio Edmonton Metropolitan.

Luchtvaart

Edmonton is een belangrijke luchtvervoergateway naar Noord-Alberta en Noord-Canada. De internationale luchthaven van Edmonton (EIA) is de belangrijkste luchthaven die de stad bedient.

De EIA biedt passagiersdiensten aan naar bestemmingen in de Verenigde Staten, Europa, Mexico en het Caribisch gebied. De milieueffectbeoordeling bevindt zich in het graafschap Leduc, dat grenst aan de stad Leduc en het industriepark Nisku. Omdat de directe luchtafstanden van Edmonton naar plaatsen zoals Londen in het Verenigd Koninkrijk korter zijn dan naar andere belangrijke luchthavens in West-Noord-Amerika, werken Edmonton Airports aan de bouw van een belangrijke containerhub, Port Alberta.

Rail

Edmonton fungeert als een belangrijk transportknooppunt voor de Canadese nationale spoorweg, waarvan het Noord-Amerikaanse exploitatiecentrum zich in de kantoren van Edmonton bevindt. Het is ook verbonden met het Canadese spoorwegnet voor de Stille Oceaan, dat diensten verleent van Calgary naar het zuiden en noordoosten van Edmonton uitstrekt om het industriegebied van Alberta te bedienen.

De interlokale treinreizigersdienst wordt verzorgd door de belangrijkste trein van Via Rail, de Canadees, die reist tussen Vancouver, British Columbia en Toronto, Ontario. Reizigerstreinen stoppen drie dagen per week in het station van Edmonton in beide richtingen. De trein verbindt Edmonton met meerdere haltes in British Columbia, Alberta, Saskatchewan, Manitoba en Ontario. De trein verbindt Edmonton met meerdere haltes in British Columbia, Alberta, Saskatchewan, Manitoba en Ontario.

De dienstverlening op de gehele Canadese route werd met ingang van 31 maart 2020 tijdelijk opgeschort als gevolg van de COVID-19-pandemie. De Canadese verbinding van Vancouver tot in het oosten van Winnipeg, met inbegrip van Edmonton, zal op 11 december 2020 worden voortgezet met één retourvlucht per week.

Publieke doorvoer

Een ETS-bus in het transitcentrum van het Stadium-station

De Edmonton Transit Service (ETS) is het agentschap voor openbaar vervoer in de stad, dat het Edmonton Light Rail Transit-netwerk exploiteert en een wagenpark. In 2017 bediende ETS ongeveer 86.997.466 mensen; het bussysteem zag 62.377.183 personen, terwijl het LRT-netwerk 24.620.283 passagiers bediende.

Van de jaren negentig tot begin 2009 was Edmonton een van de twee steden in Canada die nog steeds trolleybussen exploiteerden, samen met Vancouver. Op 18 juni 2008 besloot de gemeenteraad het Edmonton-trolleybussysteem te verlaten en de laatste trolleybus liep op 2 mei 2009.

De geplande dienst LRT begon op 23 April, 1978, met acht uitbreidingen van het netwerk die sindsdien worden voltooid. De oorspronkelijke lijn Edmonton wordt beschouwd als de eerste "moderne" lichte spoorlijn (d.w.z. die vanaf het begin is aangelegd, in plaats van als een upgrade van een oud systeem) in Noord-Amerika die wordt aangelegd in een stad met minder dan een miljoen inwoners. Het introduceerde het gebruik van Duits rollend materieel dat vervolgens het standaardvoertuig voor lichte spoorwegen in de Verenigde Staten werd. Het "bewijs van betaling"-systeem van Edmonton, dat in 1980 werd goedgekeurd naar het voorbeeld van de Europese ticketsystemen, werd de voorkeursbenadering van de Noord-Amerikaanse transitindustrie voor de volgende lichte spoorwegprojecten. De verlenging met vier jaar van de Zuid-LRT werd op 24 april 2010 volledig geopend, waarbij treinen naar Century Park (gelegen op 23 Avenue en 111 Street) gaan en onderweg stoppen in het South Campus- en Southgate-centrum. Op 6 september 2015 werd een lijn geopend naar het Noord-Alberta Instituut voor Technologie in het noorden van het centrum van Edmonton met dezelfde hoogbodemtechnologie van het bestaande systeem. Edmonton bouwt momenteel het zuidoostelijke deel van de vallei, dat begint in Mill Woods en eindigt in de kern van het centrum. Het zuidoostelijke deel zal naar verwachting in 2021 worden geopend, na aanzienlijke vertragingen. De bouw van de tweede en laatste fase van de vallei, die de lijn naar het westen zal uitbreiden tot Lewis Farms, zal naar verwachting in 2021 van start gaan. In tegenstelling tot de hoofdlijnen en de metrolijnen zullen treinen op de vallei gebruik maken van laagvloertechnologie.

Wegen en snelwegen

Anthony Henday Drive in Edmonton. De snelweg is de belangrijkste ringweg voor de stad.

Een grotendeels gerasterd systeem vormt het grootste deel van Edmonton's weg- en wegennet. Het adressysteem is meestal genummerd, waarbij de straten zuid naar noord lopen en de wegen oost naar west lopen. In bebouwde gebieden die sinds de jaren vijftig zijn gebouwd, zijn de straten en de grote wegen in het algemeen niet in overeenstemming met het net. De grote wegen omvatten Kingsway, Yellowhead Trail (Highway 16), Whitemud Drive en Anthony Henday Drive.

De belangrijkste wegen die met andere gemeenschappen elders in Alberta, British Columbia, en Saskatchewan verbinden zijn de Yellowhead Highway to the west and east en Highway 2 (Queen Elizabeth II Highway) naar het zuiden.

Trailsysteem

Edmonton beschikt over meer dan 160 km (99 mi) aan meervoudige trails; het grootste deel van dit project valt echter onder het parklandsysteem van de rivierdal .

Elektriciteit en water

Edmonton's eerste elektriciteitsbedrijf richtte zich in 1891 op en installeerde straatverlichting langs de hoofdstraat van de stad, Jasper Avenue. De energiemaatschappij werd in 1902 door de stad Edmonton gekocht en blijft momenteel in handen van de gemeente als EPCOR. In 2002 heeft EPCOR ook het grootste UV-waterzuiveringssysteem ter wereld (ultravioletdesinfectie) in zijn E geïnstalleerd. L. Smith Water Treatment Plant.

Afvalverwijdering

De Edmonton Compostering-faciliteit was de grootste composteerinstallatie in Noord-Amerika naar volume en capaciteit.

De Edmonton Compostering Facility, het grootste van zijn soort ter wereld, is ook het grootste roestvrijstalen gebouw in Noord-Amerika. Een van de innovatieve toepassingen van het afval van de stad is een programma voor het recyclen van kerstbomen. De bomen worden elke januari verzameld en door een houtversnipperaar geleid; dit materiaal wordt gebruikt als toevoeging aan het composteerproces . Bovendien absorberen de houtspaanders een groot deel van de geur die door de compost wordt geproduceerd, door een biofilterelement te leveren om geur te vangen die gasvormige resultaten van het proces veroorzaakt. De composteerinstallatie werd in 2019 definitief stilgelegd nadat een inspectie had vastgesteld dat de structurele integriteit van het dak in gevaar was gebracht. Edmonton voert momenteel een proefproject uit voor de inzameling van organisch gescheiden afval uit bron, waarbij ongeveer 8.000 huishoudens in dertien verschillende wijken deelnemen. Het programma zal in 2021 naar de hele stad worden uitgevoerd.

Samen staan het centrum voor afvalbeheer en de afvalwaterzuiveringsinstallatie bekend als het centrum voor afvalbeheer van Edmonton. Onderzoekspartners zijn onder meer de Universiteit van Alberta, de Onderzoeksraad van Alberta, het Noord-Alberta Instituut voor Technologie en het Olds College.

Gezondheidszorg

Er zijn vier grote ziekenhuizen die Edmonton bedienen: Universiteit van Alberta, Royal Alexandra Hospital, Misericordia Community Hospital en Gray Nuns Community Hospital Andere ziekenhuizen zijn Sturgeon Community Hospital in St. Albert, Leduc Community Hospital in Leduc, Westview Health Centre in Stony Plain en Fort Saskatchewan Community Hospital in Fort Saskatchewan. Speciale psychiatrische zorg wordt verstrekt in het Alberta Hospital. Het noordoostelijk gezondheidscentrum biedt een 24-uurs noodkamer zonder interne diensten. De Universiteit van Alberta is het centrum van een groter complex van ziekenhuizen en klinieken, gelegen naast de universiteitscampus, dat bestaat uit het Stollery Children's Hospital, Mazankowski Alberta Heart Institute, Cross Cancer Institute, Zeidler Gastrointestinal Health Centre, Ledcor Clinical Training Centre en Edmonton Clinic. Op deze site bevinden zich ook diverse instellingen voor gezondheidsonderzoek, waaronder het Heritage Medical Research Center, Medical Sciences Building, Katz Group Centre for Pharmacy and Health Research en Li Ka Shing Centre for Health Research Innovation. Een soortgelijke opzet blijkt ook uit het Royal Alexandra Hospital, dat verbonden is met het Lois Hospital for Women en Orthopedic Surgery Centre. Alle ziekenhuizen staan onder het bestuur van Alberta Health Services, de enige provinciale gezondheidsautoriteit die gezondheidsdiensten voor Albertans plant en levert, namens het ministerie van Volksgezondheid. De Misericordia en de Grijze Nuns worden afzonderlijk beheerd door Covenant Health.

Hoofdkwartier van de openbare scholen van Edmonton, een van de drie door de overheid gefinancierde schooldistricten in de stad.

Primair en secundair

Edmonton heeft drie door de overheid gefinancierde schoolborden (districten) die kleuterscholen en klassen 1-12 aanbieden. De overgrote meerderheid van de studenten woont scholen in de twee grote Engelstalige borden bij: Edmonton Public Schools en het aparte Edmonton katholieke Schooldistrict. Sinds 1994 heeft de Franstalige minderheidsgemeenschap een eigen schoolbestuur in Edmonton, de grootse Noordelijke Franstalige Onderwijsregio nr. 2, waarin ook omliggende gemeenschappen zijn opgenomen. De stad heeft ook een aantal openbare charterscholen die onafhankelijk zijn van een bestuur. Alle drie de schoolborden en de charterscholen worden gefinancierd door middel van provinciale subsidies en onroerendgoedbelastingen.

Er bestaan ook particuliere scholen, zoals Edmonton Academy, Progressive Academy en Tempo School.

De openbare scholen van Edmonton staan bekend om het baanbrekende concept van lokale besluitvorming (decentralisatie) in Canada, dat de hoofden de autoriteit, de financiële middelen en de flexibiliteit geeft om beslissingen te nemen op basis van de individuele behoeften van hun scholen. Dit initiatief heeft ertoe geleid dat Edmonton Public een schoolmodel aanbiedt waarin studenten meer opties hebben voor de school die ze willen bijwonen om hun belangen aan te passen, en heeft geleid tot de creatie van alternatieve programma's zoals Vimy Ridge Academy, Old Scona Academic and Victoria School of the Arts. De Edmonton Society for Christian Education and Millwood Christian School (geen deel van de school) was vroeger particuliere scholen; beide zijn echter ook als alternatieve programma's opgenomen in de openbare scholen van Edmonton.

Zowel de openbare scholen van Edmonton als het katholieke schooldistrict van Edmonton bieden steun en middelen aan degenen die hun kinderen willen huisvesten.

Postsecundair

De Universiteit van Alberta vergeet de Noord-Saskatchewan rivier en het centrum van Edmonton.

Onder de postsecundaire instellingen die gevestigd zijn in Edmonton en die door de overheid worden gefinancierd, bevinden zich de Concordia University of Edmonton, de MacEwan University, de King's University, OrQuest College, het Northern Alberta Institute of Technology (NAIT) en de University of Alberta (U of A). De door de overheid gefinancierde universiteit van Athabasca heeft ook een campus in Edmonton.

De U van A is een door de raad van bestuur bestuurde instelling met een jaaromzet van meer dan een miljard dollar. In 2011/2012 had de universiteit meer dan 38.000 studenten ingeschreven in bijna 400 universitaire, afgestudeerde en professionele programma's, en meer dan 15.000 studenten ingeschreven in de faculteit van de extensie. De U van A is ook het tweede grootste bibliotheeksysteem in Canada.

In 2010/11 had de MacEwan-universiteit een totale studentenpopulatie van meer dan 43.000 studenten, waaronder bijna 14.000 voltijdse studenten, die waren ingeschreven in programma's die bachelordiploma's, universiteitsovermakingen, diploma's en certificaten aanbieden. NAIT heeft een ongeveer totaal van 61.200 studenten die aan meer dan 200 programma's zijn ingeschreven terwijl het College van Noquest ongeveer 8.500 studenten heeft die aan diverse full-time, parttime en voortgezette onderwijsprogramma's worden ingeschreven.

Andere postsecundaire instellingen in Edmonton zijn Newman Theological College, Taylor University College en Seminary and Yellowhead Tribal College, een First Nations college en Campbell College, een beroepsschool.

Edmonton beschikt over zeven lokale televisiezenders die zijn uitgezonden op basis-kabeltelevisie of over de lucht, waarbij de oudste omroepen in de stad CTV (1961) en CBC (1954) zijn. De meeste traditionele televisiezenders van Edmonton hebben de overstap gemaakt naar digitale omroep over de lucht. De kabeltelevisieaanbieders in Edmonton zijn Telus (voor IPTV) en Shaw Cable. Eenentwintig FM- en acht AM-radiostations zijn gevestigd in Edmonton.

Edmonton heeft twee grote dagbladen, het Edmonton Journal en de Edmonton Sun. Het dagblad, dat in 1903 werd opgericht en eigendom is van het Postmedia Network, heeft een dagelijkse circulatie van 112.000, terwijl de Sun in 1978 werd opgericht en eigendom is van Sun Media. circulatie van 55.000. Het Publicatieblad publiceert sinds juli 2012 geen zondagse editie meer.

Metro, Edmonton's enige gratis dagblad, stopte op 20 december 2019 met drukken. Het tijdschrift Vue Weekly, een weekblad dat zich richtte op alternatief nieuws, werd van 1995 tot 2018 in Edmonton gepubliceerd. De Edmonton Examiner is een in de hele gemeenschap verspreid artikel dat ook wekelijks wordt gepubliceerd. Er zijn ook een aantal kleinere weekbladen en gemeenschapskranten.

Edmonton heeft vijf zustersteden, met een Amerikaanse stad op de lijst van Zuster Cities International. Edmonton was de eerste zusterstad van Nashville en in 2015 vierden de steden de vijfentwintigste verjaardag van hun partnerschap. In 2014 en 2015 bezocht burgemeester van Nashville Karl Dean Edmonton tijdens de Canadese Muziekprijzen en het Muziekfestival van Edmonton Folk. Op het Folk Festival sprak burgemeester Dean het publiek van 20.000 mensen toe. Samen met de leiders van de burgerzin en de kunsten vierden hij de 25e verjaardag van onze zustertwinning. In augustus 2015 bezochten meer dan 150 Canadezen Nashville om het Debuut van Grand Ole Opry van de zoon Brett Kissel bij te wonen en een ontmoeting te hebben met vertegenwoordigers van de zuster Cities. In november 2015 vertegenwoordigden Doug Hoyer en Jeremy Witten Edmonton tijdens de jaarlijkse viering van de zustersteden van Nashville.

•   Gatineau, Quebec, Canada, sinds 1967
•   Harbin, China, sinds 1985
•   Nashville, Tennessee, Verenigde Staten, sinds 1990
•   Wonju, Zuid-Korea, sinds 1998
•   Bergen op Zoom, Nederland, sinds 2013